In de vroege ochtend gaat Pieter erop uit om vers brood te scoren, wat kwark en melk. 
Rond ca 10.00 uur varen we samen met de bemanning van de Flicka, richting een volgend eiland, Verjø. Er staat nauwelijks wind en de windmeter geeft gedurende meer dan een uur 0 knopen aan, dat maak je niet vaak mee.

De stuurautomaat gaat zelfs piepen want bij geen wind, houdt de automaat de boot niet meer op koers. We zullen het handmatig moeten doen, we zijn er maar druk mee 🙂 Pieter gooit zijn hengel uit maar heeft geen geluk, behalve zeewier blijft er niets aan zijn haakje hangen. Ons geduld wordt in de loop van de middag beloond met echte wind en dus komen we toch nog op onze bestemming. Wat een mooi eilandje! En het havengebouw, douches en toiletten, speeltoestellen, alles ziet er nieuw en heel schoon uit. Het gebruik van de wasmachine en droger zijn gratis (daar is de prijs ook naar) en we proppen er snel een wasje in 🙂 Wanneer we over het eilandje wandelen, 1,5 km2, zien we hertjes, hazen en fazanten en het zou ons niets verbazen als er ook vosjes zitten, al vinden we daarvoor geen aanwijzingen. Later lees ik dat eiland privé bezit is, aah dat verklaart een hoop. Er wordt flink aan de weg getimmerd hier, een heel jong en bevlogen team, zie je de hele dag in touw, leuk om te zien!

We blijven een extra dag liggen omdat Gerard en Caroline, als het allemaal mee zit, vanavond dit eiland zullen bereiken. We gaan vroeg, lopend op pad om vers brood te scoren bij de enige winkel die dit eiland rijk is. We zijn benieuwd! Het is maar een kleine 1 1/2 km lopen, in totaal dus 3. In de broodvitrine ligt niet veel (meer) het laatste halve broodje nemen we mee en doe is gek, doe er maar 2 soort van chocoladebollen bij 🙂
Het brood is boven verwachting erg lekker, de bollen zitten vol met rum en zijn erg machtig, we zijn zo verstandig om er 1 te delen 🙂 . 3 km lopen…? Helaas voor Miranda worden het er 6, want zij vergeet haar zonnebril van de toonbank mee te nemen en kan terug 🙁 
In de middag wordfeuden we wat en kijken hoe andere boten aanleggen in de haven met best een aardige wind waardoor er boten zijn die dwars komen te liggen in de box, best een leuk vermaak (zo lang het je zelf niet overkomt 🙂  )

We beginnen ons wel beetje te storen aan onze grote vriend Omø (een ferry die 8x per dag vanaf het eiland naar een ander groot eiland vaart, z’n eerste afvaart is om 05.00 uur  🙂 
Morgen willen we weer verdergaan. 

Vandaag is het een feestelijke dag, Miranda’s vader wordt deze dag 80 jaar! Wat een leeftijd, van harte vadertje en natuurlijk ontbreken de handgemaakte mutsen en een vrolijk gezongen verjaardagslied niet.

Daarna huren wij 2 fietsen en pluizen dit eilandje uit, het levert weer een paar prachtige plaatjes op.

In de middag hebben wij contact met Gerard en Carolien, als het goed is, komen zij ook morgen op dit eiland aan. Reden om nog 1 dagje hier te blijven en daarna gaan wij onze koers zetten richting de Rügen (het grootste eiland van Duitsland in de Oostzee) er is werk aan de winkel, we willen door 🙂 mogelijk daarna richting Polen of oversteken naar Zuid-Zweden……

Om voor 08.00 uur staan we al in de rij te wachten tot de supermarkt haar deuren opent (ja ja als echte pensionado’s! 🙂 ) In deze winkel hebben ze versgebakken brood….heerlijk en opgesneden graag, daar houden wij van. We besluiten ook wat vlees mee te nemen om deze 1 dezer dagen op de Cobb te ‘gooien’. In de basis is de Cobb een barbecue, eventueel uit te breiden met accessoires zodat je er ook b.v. mee kunt wokken. Er staat niet al te veel wind maar we hebben ook geen haast. Zo trekt de wind wat aan en zo is het bijna windstil maar we komen er zonder de motor te gebruiken en wat een schattig eiland. Vlieland in het klein, 4 km lang en 2 km breed, met 170 inwoners, hier worden we helemaal blij van, het geeft een dik vet vakantie gevoel. In de avond gaan we als echte Denen een bankje in de haven zoeken met de Cobb en onze etenswaar. Een Pølser, Deense hotdog, hoort daar natuurlijk bij.

Ondanks dat dit een zeer leuk plekje is, gaan we door omdat de wind gunstig is om naar het hogerop in Denemarken gelegen Nyborg te gaan, een stad waarbij je aanmeert in de buurt van supermarkten. En we zitten weer eens verlegen om boodschappen 😉 de tocht verloopt in eerste instantie wel gestrest, we blijken niet goed voorbereid, zo hebben we de route niet in de plotter aangebracht en gooien we de boot in de wind, om de zeilen te hijsen, op een plek waar het eigenlijk niet mogelijk is en ontkomen maar ternauwernood aan het vastlopen op een ondiepte, oei oei geen lekker begin. De rest van de tocht verloopt gelukkig vlekkeloos, gemiddeld 5 knopen en in ca 5 uurtjes lopen we de haven binnen. De ligging valt ons een beetje tegen, we liggen te hobbelen langs de steiger op de deining die de haven komt binnenlopen. We besluiten daarom maar direct om morgen door te gaan naar het eiland Omø. We maken natuurlijk zoals altijd wel even een wandeling door het stadje. We komen erachter dat je hier in Denemarken via een automaat de z.g. Kayakomat (en app op je telefoon) Kajaks kan huren 🙂 moet niet gekker worden.

Na een spelletje Rummikub, vroeg naar bed.

Och och… als we in de ochtend opstaan is onze hele kuip bezaaid met vliegjes, gatver de gatver… hier gaan we niet blijven, we gaan verderop naar Rudkoping, het is wel tegen de wind in en dus moeten we op de motor, maar dat moet dan maar voor 2 uurtjes. De zon schijnt weer uitbundig maar op het water blijft het nog steeds koud dus dat betekent je goed aankleden. Omdat je hier te maken hebt met veel ondieptes  moeten we goed onze navigatie in de gaten houden. De tocht verloopt voorspoedig, in de middag halen we wat boodschappen in het gezellige plaatsje en scoort Miranda haar eerste Smorrebrod 🙂

Vandaag gaan we naar Marstral, dit is een stad in het zuiden van Denemarken, gelegen op het eiland Ærø. Er zijn tot max. 15 knopen (windkracht 4) voorspeld, dus we verwachten een comfortabele tocht van ca 5 uren. Maar zoals wel vaker het geval is, strookt de voorspelling niet met de werkelijke wind. De wind zwelt zelfs aan tot wel 22 knopen (dikke windkracht 5 à 6) en Pieter is zo slim om net op tijd een rif in beide zeilen te zetten.  Voor de kenners, een windhoek 50 graden bakboord en golven uit 120 graden bakboord geven een raar effect aan het zeilen. Aanleggen in een box met deze windkracht betekent wel een kleine uitdaging, maar gelukkig staan 2 mensen klaar om ons te helpen met aanleggen. Het is 15.00 uur en eerst maar een drankje en de beentjes omhoog. We zijn eindelijk in Denemarken aangekomen, dus ook de gastenvlag van Denemarken kan gehesen worden.

Onderweg naar Marstal hebben we nog even marifoon contact met de bemanning van de Good Feeling, een Nederlands zeiljacht waar we grotendeels mee opgevaren zijn tijdens de overtocht naar Helgoland. Zij hebben problemen met de stuurautomaat en vragen ons om een 5 ampère zekering. Die hebben wij toevallig wel aan boord, onze voorraad aan reserveonderdelen is n.l. groter dat onze proviand voorraad. Zij varen met ons mee naar Marstal om de zekeringen in ontvangst te nemen. Ze zijn blij dat zij op de terugweg weer hun stuurautomaat kunnen gebruiken en niet alles op de hand hoeven te sturen. Goodbye Good Feeling and fair winds.

Het is zonnig en we hoeven geen zeilpak aan, dat geeft een heerlijk zomers gevoel… vandaag gaan we de laatste 35 km door het Kielerkanaal en daarna bepalen we wat we gaan doen.

Voor de sluis in Holtenau leggen we bij een wachtsteiger aan. Achter ons ligt een Nederlander en die gaat naar een haven in het plaatsje Schilksee. volgens hem is dit een goede plek en wij besluiten hier ook naar toe te gaan. Maar eerst even de sluis door. Het wachten is op een groot vrachtschip dat eerst de sluis in gaat. Daarna volgt de recreatie. Het vrachtschip meert aan bakboord af en dus moeten wij aan stuurboord. Daar zijn wij blij mee want de achterkant van ons schip wijkt naar stuurboord uit bij achteruit slaan (dit is achteruit varen). Wanneer we langs het vrachtschip varen worden we behoorlijk naar dit schip toegezogen en moet Pieter flink bijsturen. In de sluis liggen lage drijvende steigers met ringen waar je lijnen doorheen moeten. Dit betekent dat je tijdig van de boot moet springen met de lijn in je hand vervolgens door de ring moet halen en dan terug naar de boot brengen en dan beleggen (vastmaken). We vinden het beiden beetje spannend maar spreken dat vooraf niet naar elkaar uit :-):-)

Gelukkig brengen we het er goed vanaf. De gouden tip over de haven valt ons tegen, ieder zijn smaak, zullen we maar zeggen. De haven is ons te massaal. Morgen gaan we weer door. Gerard en Carolien zijn inmiddels het Lymfjord door en komen afzakken via de Grote Belt richting ons, ze verwachten er nog enkele dagen over te doen.
Einde middag/avond kijken wij vanaf onze boot met veel plezier naar de zeillessen die aan kinderen in verschillende leeftijdsklassen worden gegeven.

Vandaag doen we boodschappen, draaien 3 wassen en poetsen wat aan de boot. Pieter scoort een hele kip van de grill en Miranda bij de H&M een korte broek afgeprijsd voor € 8,-, beiden weer gelukkig 🙂 Vanavond onze volgende bestemming bepalen….